چقدر روی تنت ترکش نشست و

رگای خاکو پر کردی با خونت

که دست بردار نیست این خاک حتی

یه لحظه از پلاک و استخونت

تو آغوش خدا خوابیده شاید

که دیگه قصد کردی برنگردی

کدوم حاجت رو میخواستی بگیری

که حتی دست و پاتم نذر کردی

واسه روزای بی دردی که دارم

میون خون تو اوج درد بودی

خدا میدونه که بی تو چی میشد

تو تنهایی یه لشکر مرد بودی